اِشکورات در امتداد سلسله کوه‌های البرز قرار دارد و از جنوبی‌ترین نقطه شهرستان رودسر آغاز تا جنوبی‌ترین نقطه شهرستان رامسر ادامه دارد. محدوده اشکورات از جنوب به قزوین از مغرب به املش و رودبار الموت و از شرق به بخش کوهستانی شهرستان رامسر-تنکابن و از شمال به دامنه‌های کوهستانی رحیم آباد و رامسر متصل است. مردم اشکورات گیلک هستند و به زبان گیلکی سخن می‌گویند.

با توجه به تعداد روستاها، اشکورات رودسر به سه دهستان تقسیم شده‌است:

• اشکور سفلی به مرکزیت زیاز
• اشکور علیا و سیارستاق ییلاقی به مرکزیت ارکم
• اشکور مرکزی به مرکزیت شوئیل لازم است ذکر شود که اشکور مرکزی (شوئیل) از سال ۱۳۷۳ از اشکور سفلی جدا گردیده است.

این 3 دهستان جزء شهرستان رودسر بخش رحیم آباد می‌باشند.

• بالا اشکور که با 11 روستا جزء شهرستان رامسر می‌باشد.

بالا اشکور در حوزه جغرافیای شهرستان رامسر قرار دارد. اشکورات رامسر دارای یازده پارچه آبادی است که عبارتند از تمل، سپارده، افی، نداک، نارنه، یازن، کلایه، لج، میج، کیت و …. جوارده (جواهرده)، جیرده و جن ده رودبار (جنت رودبار) از مهم‌ترین آبادی‌ها و روستاهای مجاور بالا اشکور هستند.

آب و هوا

اشکورات به دلیل شرایط و طبیعت کوهستانی منطقه، دارای زمستان‌های سرد و پربرف و تابستان‌های خنک و ملایم می‌باشد و این امر باعث گردیده که درفصول پاییز وزمستان جمعیت به حداقل و در بهار و تابستان به حداکثر ممکن برسد.

بعلت دارا بودن چشمه سارها، دریاچه‌های طبیعی، چشمه‌های آب معدنی رودخانه‌های زلال و غارهای فراوان و پاکی هوا توجه مردم را به خود جلب کرده و متأسفانه به علت نبودن راه مناسب منطقه را از آبادی محروم و مردمان نیز از نعمت طبیعت زیبا و هوای پاک در وصف بوده و از وصل مانده‌اند.

تاریخی

مناطقی از کوهستان‌های اشکورات بر اثر کاوش‌های انجام گرفته به آثار و شواهد گوناگونی مخصوصاً قبور مربوط به دوران نبوع تا دوران ساسانی و بعضاً نیز از دوران اسلامی نیز بدست آمده و این خود نشان قدمت منطقه را دارد و مزید بر آن.
منطقه اشکورات بر سر راه شرق گیلان به قزوین واقع شده و این امر ضمن ارتباطات وسیعی که در آینده می‌تواند داشته باشد در قدیم نیز چاروداران منطقه ازبازار قزوین استفاده می‌کردند و وجود منابعی زیر زمینی و کشاورزی که در منطقه مطرح است می‌تواند تحولی در منطقه ایجاد نماید. حکومت‌های آل بویه و آل زیار نیز در این منطقه دارای مرکز حکومتی بودند. هم‌اکنون روستای بویه در اشکورات دارای سکنه می‌باشد.

محصولات کشاورز و دارویی

منطقه اشکورات علاوه برداشتن آب وهوای ییلاقی، منایع زیر زمینی، باغات فندق و گردو، زمین‌های مزروعی گندم وجو٬عدس ولوبیا، سیب زمینی، سیر و پیاز و گیاهان دارویی از قبیل گل گاوزبان، بنفشه، کنگر، گل پر، گزنه، گون، همیشه بهار، قارچ‌های خوراکی، بابا آدم (کو لا کولا) و … را می‌توان نام برد؛ که هر کدام می‌تواند منشأ اثر بوده و منبع درآمد برای روستائیان، ولی به علل بی‌توجهی به مناطق اشکورات این دسته گیاهان و محصولات نیز امروزه توجه خاصی نشده‌است.

آب

ارتفاعات اشکورات که بر اثر سرمای طولانی منطقه و پوشش برف حداقل نیمی از سال باعث جریان رودخانه‌های شده که در مجموع به پلرود ختم شده ولی در فصل تابستان کشاورزان منطقه تشنه آب و شاید بیشترین درگیری منطقه را تشکیل می‌دهد.

دیدنی‌ها

اشکورات دارای جاذبه‌های دیدنی از جمله تالاب صمدآباد-غار واردار در روستای دلیجان-تونل روستای یازن-کوه عروس و داماد-منطقه آسمانرود در نزدیکی روستای مایستان و بسیاری از دیدنی‌های دیگر … جاده اشکور به قزوین که نیز یکی از دیدنی‌های اشکور می‌باشد.